Danielle Gaasbeek; Holistisch therapeut voor mens en dier

Deze week las ik weer een artikel over de groei van het aantal ADHD-diagnoses. In 2022 steeg het aantal mensen dat ADHD-medicatie gebruikt van 261.000 naar 282.000 – een toename van 8%. Vooral bij volwassenen is die groei opvallend, maar ook bij kinderen blijft het aantal diagnoses stijgen.
(Bron: NU.nl – juli 2025)

Wat me raakt, is hoe snel een druk hoofd of een onrustig lijf in een hokje wordt geplaatst. Zeker bij kinderen, maar ook bij volwassenen. Natuurlijk, een diagnose kan duidelijkheid geven. Maar wat als dat gedrag eigenlijk iets heel anders wil zeggen?
Vanuit mijn werk als holistisch therapeut kijk ik op een andere manier naar gedrag dat vaak als ADHD wordt bestempeld. En wat ik dan vaak zie, is een dieper liggend patroon. Iets wat al begon… nog vóórdat het leven echt begonnen was. Een geboortetrauma.

Je lijf weet soms nog dingen die je hoofd is vergeten

Gedrag dat we ‘druk’ noemen, of ‘impulsief’, of ‘snel afgeleid’, hoeft niet altijd een stoornis te zijn. Soms is het een manier van het lichaam om zich staande te houden. Een taal die je lijf spreekt, nog voordat jij woorden had om uit te leggen wat er gebeurde.

Ik zie in mijn praktijk kinderen én volwassenen die moeite hebben met prikkels, zich niet kunnen ontspannen, snel boos of verdrietig zijn, of zich juist terugtrekken. Op papier kan dat lijken op ADHD. Maar als we samen kijken naar het hele plaatje, dan komt er vaak iets anders naar boven. Geen stoornis, maar een overlevingsmechanisme. Iets dat ooit nodig was om te kunnen blijven voelen: “Ik red het wel.”

Wat is geboortetrauma eigenlijk?

Geboortetrauma gaat over ervaringen die heel vroeg in het leven impact hebben gehad — soms zelfs al vóór de conceptie. Het zijn indrukken en gevoelens die je als baby of ongeboren kindje niet bewust kon verwerken, maar die wél zijn opgeslagen in je lijf.

Denk bijvoorbeeld aan:

• Een ongeplande of ongewenste zwangerschap
• Conceptie via IVF of andere medische hulp
• Een tweeling waarvan één kindje vroeg verloren is gegaan
• Veel stress of spanning bij de ouders
• Een moeilijke of snelle bevalling
• Scheiding van moeder en kind vlak na de geboorte
• Problemen met hechting of voeding
• Of simpelweg het gevoel: "Ik was er wel, maar mocht ik er echt zijn?"

Zo vroeg in het leven hebben we nog geen woorden, maar ons lichaam neemt alles waar. Als die oude spanning nooit echt gezien of gevoeld is, kan het later naar buiten komen in gedrag dat we zelf vaak niet begrijpen.

Wanneer gedrag eigenlijk overleven is

Zodra we snappen dat gedrag een vorm van overleven kan zijn, verandert de blik. Dan kijken we niet meer alleen naar wat iemand doet, maar naar wat eronder zit. En dan zien we dat veel gedragingen die onder ADHD vallen, óók iets anders kunnen zijn.

Bijvoorbeeld:

• Altijd ‘aan’ staan
• Niet kunnen ontspannen
• Snel afgeleid of overprikkeld zijn
• Innerlijke onrust of gejaagdheid
• Moeite met emoties of grenzen
• Impulsief reageren of juist alles vermijden
• Verslavingsgevoeligheid (eten, scherm, werk, middelen)

Dat is geen onwil of zwakte. Het is iets dat je zenuwstelsel heeft geleerd om jou veilig te houden. Maar wat ooit bescherming bood, kan op latere leeftijd belemmerend worden. En dan voelt het alsof je vastloopt in jezelf.

Waarom het zinvol is om verder te kijken dan het label

Een diagnose kan helpen, vooral als je al jaren op zoek bent naar houvast. Maar het is niet het hele verhaal. Want als we alleen het gedrag benoemen en proberen te corrigeren, missen we wat er écht gehoord wil worden.

Wat als de onrust eigenlijk een herinnering is van een lichaam dat zich ooit onveilig voelde?
Wat als die ‘drukte’ of ‘afwezigheid’ een manier is om iets niet te hoeven voelen?

In plaats van alleen te werken aan wat je moet doen, mogen we ook luisteren naar waar je vandaan komt. Dan ontstaat er ruimte voor zachtheid. Voor heling. En voor verbinding — met jezelf.

Natuurlijk Herstel: terug naar de basis

In mijn praktijk werk ik met Natuurlijk Herstel. Een methode die vertrekt vanuit het lichaam, niet het hoofd. We gaan niet graven of herbeleven, maar we geven ruimte aan dat wat ooit geen plek kreeg. Vaak zitten de antwoorden niet in woorden, maar in wat je lijf laat voelen.

We werken met ademhaling, spanning, beweging en wat zich aandient. Soms is dat een trilling, een zucht, een herinnering, een emotie.
We volgen het tempo van jouw systeem. In veiligheid, afgestemd en zacht.

Bij kinderen werk ik spelenderwijs, altijd afgestemd op het kind én op de ouder.
Bij volwassenen komt er vaak een moment van herkenning:
"Wat ik altijd als 'mijn karakter' zag, is eigenlijk iets dat ik al die tijd met me meedraag."

Dat moment is waardevol. Dan komt er ruimte voor wie je werkelijk bent — niet vanuit overleven, maar vanuit verbinding.

Voel je welkom

Misschien herken je jezelf in dit verhaal. Of je ziet je kind worstelen en vraagt je af wat er écht speelt.
Je hoeft het niet alleen te uitzoeken. En je hoeft er ook geen label op te plakken.

Je bent van harte welkom in mijn praktijk.
Om samen te kijken, te voelen, en stil te staan bij wat gehoord wil worden.
Zacht, met aandacht, en in jouw tempo.

🌿 Meer informatie vind je op www.daniellegaasbeek.nl.
Heb je vragen of wil je eens kennismaken? Stuur me gerust een berichtje.